| 20 October 2013
Δείτε τις απόψεις του Κοκοπελλί - εξαιρετικά δραστήριας γαλλικής οργάνωσης προστασίας παραδοσιακών σπόρων- η οποία προτείνει την εξαίρεση των παραδοσιακών σπόρων από το τελευταίο νομοσχέδιο που έχει εισαχθεί προς συζήτηση σε επιτροπές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (μετάφραση Βάσω Κανελλοπούλου)
Οι απόψεις του KOKOPELLI:
Η Ευρωπαϊκή νομοθεσία για την εμπορία σπόρων: Μια αναθεώρηση γραμμένη από τη βιομηχανία σπόρων για λογαριασμό της ίδιας της βιομηχανίας.
Οι παλιές ποικιλίες που αποτελούν Δημόσια Αγαθά, πάντα απαγορευμένες.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ( Γεν. Διεύθυνση Υγείας και Καταναλωτών- DG SANCO ), στις 6 Μαϊου 2013, κατέθεσε τελικά την τελευταία της πρόταση για την αναθεώρηση (4η εκδοχή) της νομοθεσίας σχετικά με το εμπόριο των σπόρων. Την τελική απόφαση την πήραν οι Επίτροποι της ΕΕ, μέσα σε ένα δύσκολο πλαίσιο καθώς αφενός υπήρχαν υπόνοιες ότι η Γεν. Διεύθυνση Υγείας και Καταναλωτών κάλυπτε μια κατάσταση σύγκρουσης συμφερόντων (συμμετοχή ως «εμπειρογνώμονα» στην ομάδα ετοιμασίας της πρότασης νόμου, της πρώην διευθύντριας διεθνών σχέσεων του GNIS- Ομίλου που υπερασπίζει τα συμφέροντα της σπορο-βιομηχανίας στη Γαλλία) και αφετέρου οι άμεσα εμπλεκόμενες Γενικές Διευθύνσεις Γεωργίας και Περιβάλλοντος είχαν αντιρρήσεις στην υιοθέτηση της συγκεκριμένης μορφής του κειμένου.
Ο συμβιβασμός που επετεύχθη, δεν έχει σχέση με απλοποίηση της νομοθεσίας ή με πρόοδο και έτσι το προτεινόμενο νομοσχέδιο χειροτερεύει την ισχύουσα κατάσταση. Δεν προβλέπεται ουσιαστική αναθεώρηση του συστήματος. Πρόκειται για κανονιστικό πλαίσιο παρόμοιο με το ισχύον συμπληρωμένο με διάφορες διευκολύνσεις που προσφέρονται στη βιομηχανία σπόρων με βάση ένα μοντέλο που προτάθηκε από τους εκπροσώπους της.
Γιατί έχουμε επιδείνωση του ισχύοντος κανονιστικού πλαισίου;
Ο ορισμός «εμπορίας» (ή διαθεσιμότητας στην αγορά) των σπόρων διευρύνεται για να συμπεριλάβει από εδώ και πέρα και τις μεταβιβάσεις σπόρων που δεν στοχεύουν σε εμπορική χρήση.
Σήμερα, ο ορισμός της εμπορίας (ή διαθεσιμότητας στην αγορά) είναι ο ακόλουθος:
«διαθεσιμότητα στην αγορά»: η κατοχή με σκοπό την πώληση εντός της Ένωσης,
συμπεριλαμβανομένης της προσφοράς για πώληση ή οποιασδήποτε άλλης μορφής
μεταβίβασης, και η ίδια η πώληση, η διανομή, η εισαγωγή στην Ένωση και η
εξαγωγή από αυτήν και άλλες μορφές μεταβίβασης, είτε γίνονται δωρεάν είτε όχι.
Δεν υπάγονται στον ορισμό της εμπορίας οι ανταλλαγές σπόρων που δεν προορίζονται για εμπορική εκμετάλλευση της ποικιλίας”
Η αναφορά σε «εμπορική εκμετάλλευση της ποικιλίας» στη ισχύουσα νομοθεσία επέτρεπε να εξαιρεθούν από την αρμοδιότητα της οι ανταλλαγές σπόρων μεταξύ ερασιτεχνών καλλιεργητών και επίσης επέτρεπε την εξαίρεση από τη νομοθεσία της πώλησης σπόρων σε χρήστες που γενικά δεν είναι επαγγελματίες.
Αυτή η ζωτικής σημασίας εξαίρεση, εξαφανίζεται από τη νομοθετική πρόταση της Επιτροπής.
✔ Νέες διευκολύνσεις για τη βιομηχανία σπόρων;
•Οι λεπτές αλλαγές στους ορισμούς της «ποικιλίας» και του κριτηρίου της «διακριτότητας» ώστε να γίνεται τώρα πλέον αναφορά στο «γενότυπο» και όχι μόνον στη «βοτανική ταξινόμηση» θα επιτρέψoυν στη βιομηχανία σπόρων να δημιουργήσει εκατοντάδες «νέες ποικιλίες» απολύτως ίδιες μεταξύ τους από βοτανική άποψη αλλά «διαφορετικές» σε γενετικό επίπεδο.
• Η απονομή Δικαιωμάτων Πνευματικής Ιδιοκτησίας (Πιστοποιητικό δικαιώματος φυτικής ποικιλίας) επί των ποικιλιών θα δώσει άμεση πρόσβαση στον επίσημο Κατάλογο, γεγονός που θα τερματίσει οριστικά τη σύγχυση μεταξύ των κανόνων για τα Πνευματικά δικαιώματα και τη ρύθμιση της αγοράς σπόρων.
•Η βιομηχανία σπόρων θα έχει τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει η ίδια τους επίσημους υποχρεωτικούς ελέγχους (για την εγγραφή των ποικιλιών στον Κατάλογο και την πιστοποίηση των σπόρων) χωρίς να περάσει από έλεγχο της διοίκησης αποκτώντας εκ των προτέρων μια «επίσημη ιδιότητα»
✔ Οι παλιές ποικιλίες αντιμετωπίζονται πάντα με καχυποψία εκ μέρους του νομοθέτη
Στο σύστημα εγκαινιάζονται δυο νέα ψευδή ανοίγματα:
•«Το υλικό για την εξειδικευμένη αγορά» (άρθρο 36). Πρόκειται για μια πολύ μικρή εξειδικευμένη αγορά για την πώληση μικρών συσκευασιών με σπόρους (οι οποίες σήμερα δεν καλύπτονται από την νομοθεσία). Για αυτήν την αγορά που περιορίζεται στις πολύ μικρές επιχειρήσεις (με ανώτατο όριο τους 10 υπαλλήλους και ετήσιο κύκλο εργασιών 2 εκ. ευρώ) δεν προβλέπεται υποχρεωτική εγγραφή στον κατάλογο. Γιατί να μην συμπεριληφθούν και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις όταν πρόκειται για μικρές συσκευασίες; Αυτές οι προϋποθέσεις στοχεύουν στον αποκλεισμό από την αγορά όλων των φορέων που προωθούν στην Ευρώπη μεγάλες συλλογές παλιών ποικιλιών και επομένως έχουν ανάγκη περισσότερων εργαζομένων. Πχ. το Κοκοπελλί έχει περισσότερους από 20 μισθωτούς.
•«Οι ποικιλίες με επίσημα ανανωρισμένη περιγραφή (άρθρο 57). Η εγγραφή τους θα είναι υποχρεωτική αλλά χωρίς εφαρμογή των κριτηρίων ΔΟΣ (Διακριτότητα, Ομοιομορφία, Σταθερότητα).
Πρόβλημα: Οι ποικιλίες πρέπει να αναπαράγονται εντός της «περιοχής προέλευσης»!!! Αλλά ΠΟΙΟΣ έχει τα μέσα να διαθέτει αγρότες-διατηρητές μέσα σε όλες τις περιοχές προέλευσης μιας ευρείας συλλογής; Το «τριαντάφυλλο της Βέρνης» στη Βέρνη, την ντομάτα Μαρμανδίας » στη Μαρμανδία, το «φασολάκι Τάρμπης» στην Τάρμπη και τη ντομάτα «κέρατο των ‘Ανδεων» στις Άνδεις;;;
Αυτό το είδος της υποχρέωσης που εντάσσεται στον στόχο διάσωσης των χαρακτηριστικών προέλευσης των παλιών ποικιλιών, πρέπει να αναληφθεί από τους δημόσιους φορείς βοτανικής διατήρησης και όχι από τους μικρούς ιδιώτες!!! Μήπως αυτές οι προϋποθέσεις θα είχαν στόχο να εκδιώξουν από την αγορά τους φορείς των οποίων η συλλογή ξεπερνά μια δεκάδα ποικιλιών;
Αλλo πρόβλημα: Πρέπει να πληρωθούν έξοδα εγγραφής ενώ οι παλιές ποικιλίες αποτελούν κληρονομιά όλων μας και ανήκουν στα δημόσια αγαθά! Να ένας τρόπος αναχαίτισης των φορέων που έχουν εκτεταμένες συλλογές σπόρων.
Τι ζητάμε:
Η ευρωπαϊκή νομοθεσία σχετικά με την εμπορία σπόρων εδώ και 50 χρόνια στρώνει κόκκινο χαλί για τις σύγχρονες ποικιλίες που είναι προστατευμένες από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Δεν ενδιαφέρθηκε για τις δικές μας ποικιλίες που είναι δημόσια αγαθά. Τελικά όταν δεν τις αγνόησε τις μετέτρεψε σε παράνομες.
Ζητούμε ως εκ τούτου, να εξαιρεθούν καθαρά και απλά αυτές οι ποικιλίες που αποτελούν δημόσια αγαθά. από το εύρος εφαρμογής αυτής της νομοθεσίας. Για τη ρύθμιση βασικών παραμέτρων όπως η βλαστικότητα ή η ποιότητα από άποψη υγείας, οι εγγυήσεις που εφαρμόζονται στους «τυποποιημένους σπόρους» είναι επαρκέστατες.
Εναλλακτικά,
η εξαίρεση που δημιουργήθηκε για τις «εξειδικευμένες αγορές» πρέπει να ισχύσει εξίσου και για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις όταν πρόκειται για μικρές ποσότητες σπόρων προς σπορά που προφανώς απευθύνονται στους ερασιτέχνες καλλιεργητές.
Οκτώβρης 2013
Association Kokopelli - www.kokopelli-semences.fr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου