Γράμμα προς το "σπόρι" της λήμνου

Αγαπητό μου «σπόρι»,

Σε βρήκα ψαχουλεύοντας το διαδίκτυο για χρονοτράπεζες.

Θα μου πεις «τι δουλειά έχω εγώ, ένα σπόρι, με πως το είπες...με τις χρονοτράπεζες!!!;;;»

Δεν μπορώ να σου απαντήσω ακριβώς τι σχέση έχεις, αλλά μπορώ να σου πω ότι το διαδίκτυο είναι τεράστιο κι όσο το ψαχουλεύεις τόσο σου φέρνει μπροστά σου όμορφα πράγματα.

‘Ετσι λοιπόν σε ανακάλυψα καλό μου σποράκι κι έμαθα ότι σύντομα θα γινόταν η δεύτερη συνάντηση των Λημνιών «σπόρων»!! ‘Αδραξα την ευκαιρία και επικοινώνησα με τον Παντελή (είναι το πρώτο τοπικό «σπόρι» που ανακάλυψα).

Παρόλο που εκείνη η μέρα ήταν κάπως περίεργη και το κεφάλι μου βαρύ σα να΄ταν γεμάτο με 10 οκάδες πέτρες , πήρα το αυτοκίνητο και ψαχουλεύοντας πάλι (στο χωριό αυτή τη φορά), βρήκα το σπίτι του Παντελή και της Ελένης.

Σιγά σιγά μαζεύτηκαν κι άλλα «σπόρια» (θα μου επιτρέψεις να αποκαλώ έτσι τους ανθρώπους που αγκαλιάζουν με αγάπη, φροντίδα και σεβασμό το κάθε μικρό σποράκι και το κάθε μικρό φυτό της μάνας γης μας), έγινε ανταλλαγή μικρών φυτών και συζήτηση στον όμορφο κήπο των παιδιών κι επειδή άρχισε να δροσίζει, μπήκαμε στο σπίτι και είδαμε εκτενέστερα τους σπόρους που έφεραν τα παιδιά, αλλά κι αυτούς που είχε ο Παντελής φερμένους από το Πελίτι.

Εκεί κάναμε μια πιο επίσημη - ας το πούμε - γνωριμία μεταξύ μας και συζητήσαμε πολλά και ενδιαφέροντα θέματα. Είμασταν περίπου 10 άτομα, το καθένα με τη δική του ιστορία αλλά με ένα κοινό ενδιαφέρον: τη φύση.

Τα Λημνιά σποράκια μέσα στον ενθουσιασμό τους και υπό το βλέμμα των λαχταριστών εδεσμάτων της Ελένης, έθεσαν τόσα πολλά θέματα που δεν μπορούσαμε να βάλουμε μια σειρά βρε παιδί μου! Όμως κάναμε μια πολύ καλή αρχή και είμαστε αποφασισμένα! Ορίσαμε την επόμενη συνάντηση των «σπόρων», η οποία απ’ότι κατάλαβα θα είναι σε κάποιο απομακρυσμένο και μαγευτικό μέρος με δέντρα και ρυάκι δροσερού νερού.

Καλό μου «σπόρι», αυτό είναι μόνο το αρχικό «στόρι» των «Λημνιών σπόρων». Κράτα γερά και περίμενε εξελίξεις!

Με αγάπη,

Η σπορο-‘Αννα